In 7 korte filmpjes geef ik je een kijkje in mijn drukke hoofd,
wat dat voor mij betekent, hoe ik daar mee omga en hoe ik jou daar mogelijk bij kan helpen.
Een jaar geleden maakte ik deze posts.
Bij elk filmpje schreef ik een stukte tekst.
Ik heb van alle filmpjes nu één post gemaakt.
Je kan gewoon de filmpjes kijken, dat is sneller.
Voor wie meer wil lezen plaats ik ook de tekst, helemaal onder aan alle video’s.
Dat maakt dit bericht behoorlijk lang, te lang…dus kijk maar waar je tijd en zin in hebt.
Wie weet op een regenachtige middag.
Vrijheid blijheid.
AD(H)D…ja, of nee? Video 1: wat een chaos.
Tien dingen tegelijk, niks af,
een vergeten boodschappentas half opgeruimd op het aanrecht,
gehakt vind je in het laatje terug naast de hagelslag,
van alles open…wat een chaos!
Herken je dat?
AD(H)D ja, of nee? Deel 2: herken je dat?
Ik heb in mijn hoofd een soort Ikea Kallax vakkenkast waar ik dingen – het leven 😊 – probeer te ordenen.
Zo voelt dat voor mij.
Als iets buiten het vak valt, de kast puilt uit,
of ik ben de kast gewoon even hé-le-maal kwijt bedolven onder mijn verstrooidheid, raak ik verhit.
Overprikkeld. Chaotisch. Ongeorganiseerd. Whatever.
En moe.
Met huilen.
Herken je zoiets?
De laatste tijd was er minder ruimte in mijn kast.
Privésituaties vroegen veel aandacht en ik denk dat hormonale schommelingen
vanwege de overgang er ook behoorlijk aan bijdragen!
Een paar jaar eerder voerde ik al eens een gesprek met de huisarts
om me te laten testen op AD(H)D, maar besloot het destijds toch niet te doen.
Afgelopen maand besloot ik het in overleg met een nieuwe huisarts toch wel te doen.
Wat ik overigens wel een spannend en kwetsbaar gesprek vond, want:
“ja hee, ik ben ook -de enige- haptotherapeut in ons dorp…wat zal de arts dan wel niet over me denken?”
Gelukkig kon ze me geruststellen bij deze niet-helpende aanname over mezelf.
Maakt die diagnose me dan eigenlijk nog veel uit?
Nou, nee. Ik ben gewoon benieuwd.
Want wat de werking en bedrading van mijn drukke hoofd ook is:
aangeboren of aangeleerd, of een beetje van beide, een beetje van Maggi en een beetje van mezelf…
Ik heb het ermee te doen en ik mag -en kán- erin leren.
AD(H)D ja, of nee? Deel 3: Geen natural born zenboeddhist, wel hapto
Ik hoor nog steeds de stem van een vrouw achter me op de tribune tijdens een turnwedstrijd,
die -meer dan veertig jaar geleden- kribbig tegen me zei: “zit nou eens stil!”.
De schrik en schaamte die haar woorden bij me achterlieten kan ik zo in me oproepen.
Wat een impact kunnen woorden hebben.
Heb jij ook van die uitspraken die zo in je lijf zijn gaan zitten?
Inmiddels ben ik een stuk ouder en heb veel bij mogen leren en ervaren.
Iets erbij leren voelt voor mij altijd fijner dan iets afleren. Geeft meer ruimte ook.
Al is het eindresultaat misschien hetzelfde, de weg ernaar toe voelt vriendelijker.
Ik ben gaan leren hoe ik goed voor mezelf kan zorgen.
Hoe ik daadwerkelijk rust kan ervaren en aanwezig kan zijn in mijn lijf,
én in de praktijk.
Want ja, wie is er -naast de Dalai Lama- nou wél natural born zenboeddhist?
AD(H)D ja, of nee? Deel 4: Waar gaat dat heen?
Ik ben zeker geen AD(H)D specialist.
Ook geen arts, of wetenschapper.
Ik ben gewoon ik, met alle plussen en minnen net als elk ander mens,
en met fijne hapto-handen.
Door te ervaren, leren en uitproberen heb ik ontdekt wat en wie mij helpt.
En ben daar nog steeds mee bezig.
Naar mijn idee zijn er verschillende dingen te leren en te ontwikkelen
en is dat een persoonlijke zoektocht.
Wel persoonlijk: het gaat over mij.
Maar: ik hoef het niet alleen te doen.
Daarbij ervaar ik zeker ook de mooie kanten en kwaliteiten van ‘een druk hoofd’,
of hoe je het ook noemen wilt.
Dat is de aard van het beestje:
Ruimte maken voor wat er is -verdriet, boosheid, angst, drukte-
en op weg naar zingeving en ontwikkelkwaliteiten.
Heb jij ook al ontdekt wat jou rust geeft en hoe je meer in balans bent?
Ik hoor heel graag je ervaringen en tips!
AD(H)D ja, of nee? Deel 5: Wat helpt mij?
Wat mij helpt is ‘zelfzorg’.
Wat is dat dan?
Voor mij is dat wat:
“calms my head,
rests my body,
warms my heart,
and makes my soul sing”
Even wat minder poëtisch, o.a.:
– Naar buiten, wandelen in de mooie natuur.
– Lummelen.
– Mediteren.
– Klassieke muziek
– Sporten.
– Schrijven, lezen en fröbelen aan ‘mijn fijne tafeltje’.
Geïnspireerd door een lieve cliënt die,
toen ik ooit naar haar hobby’s vroeg,
aangaf dat ze ‘een kast’ heeft.
Een kast waaraan ze eigenlijk bovenstaande dingen doet.
Dus heb ik nu ‘een tafel’.
En dat voelt goed.
– Yoga, bij mijn lieve yogadocent Eva van Mi-Esencia.
– Mijn hart en hoofd luchten. Erover praten helpt.
Met mijn man bijvoorbeeld, familie of vriendinnen.
– Hulp vragen als ik iets moeilijk vind (die vind ik best lastig).
En, even prediken in eigen parochie 😊 :
Haptotherapie.
Voelen wat die drukte met mij doet.
De verhoogde spierspanning door het gevoel van steeds ‘aan’ te staan mogen verzachten.
De valkuil van over grenzen gaan, hier een beter gevoel voor krijgen en leren balanceren.
Weer verbinding ervaren met mijn hele zelf; van top tot teen.
Weer ruimte voelen in mijn lijf en alles wat daar in huist en beweegt aan emoties.
Dat geeft mij rust, overzicht en verzacht
Deze dingen helpen mij: het is een persoonlijke zoektocht.
Maar zoals je leest: je hoeft het niet alleen te doen.
Niet vergeten hoor!
AD(H)D ja, of nee? Deel 6: Wat mij nog meer helpt
Een leven lang lezen.
Één van mijn motto’s.
Heerlijk.
Gelukkig heb ik daar wel genoeg aandacht voor.
Ik lees met mijn boekenclubvriendinnen heel wat woorden weg,
en ook voor mijn professionele ontwikkeling lees ik graag en veel.
Professionele ontwikkeling klinkt best zakelijk voor iets wat ik eigenlijk met hart en ziel doe.
Ik heb een prachtig vak.
Haptonomie is veel meer een manier van in het leven staan,
dan iets wat ik op kantoordagen tussen 9 en 5 ‘doe’.
Waarom is dat lezen van mij óók fijn voor jou?
Ik lees om te delen en door te geven.
Ik lees het boek,
laat de inhoud ervan door me heen gaan,
ergens wordt het opgeslagen in mijn interne Kallax
en wanneer de situatie er om vraagt of passend lijkt,
opent het betreffende vakje en deel ik de opgeslagen informatie met jou.
Dat kan van alles zijn:
informatie zijn over een bepaald onderwerp, een theorie, een rake tekst, een mooi gedicht…
En natuurlijk staan mijn schatjes op kleur gesorteerd: ook dat geeft rust 😊
AD(H)D ja, of nee? Deel 7: Ik ben Peggy, wie ben jij?
“Kan ik dan wel een goede hapto zijn?”, vroeg ik mij in de derde blog over dit onderwerp af.
Vraag mij niet je te helpen met het maken van een strakke planning,
maar verder is het antwoord:
ja.
Waarom niet?
Ik ben echt veel meer dan een druk of rustig hoofd.
Net als jij.
De Limburgse schrijfster Anya Niewarra vergelijkt in haar boek Het bloemenmeisje ons erfelijk materiaal als een doos met kleurpotloden.
De kleurpotloden zijn onveranderlijk.
Maar de omgeving, de omstandigheden,
jíj bepaalt wat je ermee tekent en welke kleuren je gebruikt.
Dat geldt niet alleen voor -mogelijk- AD(H)D,
maar naar mijn idee voor het hele leven met alles wat we daarin als mens tegenkomen.
Onze geschiedenis die we meedragen, de uitdagingen op ons pad en hoe we daar mee omgaan.
Iedere ademhaling: nieuwe ronde, nieuwe kansen.
De metafoor van een kleurdoos vind ik mooi.
Welke tekening maak jij?
Welke kleuren kies jij?
Ik leer je graag kennen!
