En zo werkt het ook bij ons:
Hard blazen, de zweep erover met woorden, gedachten of daden, nóg harder werken…
is als op het gaspedaal drukken in ons lijf.
Met als gevolg je gejaagd voelen, piekeren, lichamelijke klachten, snelle ademhaling, ontstekingen…je staat aan.
De jas gaat steeds strakker dicht en we beschermen onszelf door te vechten of vluchten.
Dit is wat gebeurt bij stress: steeds het gaspedaal intrappen.
Tot het niet meer gaat en we opbranden.
Een rigoureuze trap op de rem van ons lijf en zenuwstelsel.
Vriendelijk met onszelf en de ander omgaan, verzacht. Echt.
Je hoeft niet meer hard te blazen, haal die voet van het gaspedaal.
Je openen voor het licht en goede in jezelf en de ander.
Hapto is als zo’n zachte warme kracht.
Het affectieve contact bij haptotherapie helpt stresshormonen te verminderen, dat ontspant en verzacht.
Van daaruit kan je weer gaan voelen wat goed voor jou is en welke keuzes je dan mag maken.
De zon en de wind
De zon en de wind hadden een meningsverschil.De wind schepte vreselijk op:
’Ik ben veel sterker dan jij, zon, ik kan mensen precies laten doen wat ik wil.
Ik heb een enorme kracht, niemand kan tegen mij op.”
De zon glimlachte enkel en zei niets.
De wind werd boos en bedacht een uitdaging:
”Zie je die man daar lopen, die man met zijn jas zo dicht om zich heen?
Die jas blaas ik zo van zijn lijf, kijk maar, ik ben zo sterk als een orkaan.”
De wind wond zich vreselijk op om voldoende kracht te verzamelen.
Maar de man met de regenjas trok zijn jas allen maar dichter om zich heen omdat hij het koud had.
Ondertussen glimlachte de zon nog steeds.
Ze begon iets warmer te stralen en de man met zijn jas kreeg het warmer.
Hij keek naar de zon, lachte en deed zijn jas uit.
Ook de bloemen genoten van de warmte, ze gingen open en geurden dat het een lieve lust was.
De wind was verbijsterd, maar hij kon het niet helpen, de zonneschijn was als een heerlijk gekietel, ook voor hem.
De wind gaf zich schaterend gewonnen en ging liggen. Het werd een heerlijke dag.
Fijne dag
