De zwaluw en het haptohuis
In regio midden begint deze week de zomervakantie, zaterdag 13 juli ‘24
Het grote reizen gaat weer beginnen.
In de praktijk wordt het al wat rustiger en ik loop wat meer te mijmeren…
Zondagochtend maakte ik een heerlijke wandeling met de hond.
Een wandeling door Zwaluwenland, zoals ik dat natuurgebied noem.
De Elfhoeven, voor Reeuwijkers.
De zwaluwen vliegen je daar om de oren.
Ook voor ons eigen huis pikken de zwaluwen vaak een vliegje mee uit de lucht en nemen een slurpje uit het water.
Ze nestelen onder de grote brug naast ons huis. Ik word daar zo vrolijk van.
Naast het roodborstje (want in het Engels is dat de naam van mijn man: Robin),
is de zwaluw één van mijn lievelingsvogeltjes.
Elk najaar voel ik me een beetje weemoedig als ze vertrekken,
en blij wanneer ik ze in het voorjaar weer zie.
De zwaluw staat voor hoop, vrijheid, bewegelijkheid en verandering of avontuur.
Deze behendige luchtacrobaten – ik kan er eindeloos naar kijken- maken jaarlijks onvoorstelbaar lange reizen
om in het voorjaar weer veilig terug te keren naar hun eigen nest.
Hun eigen huis.
Wat een mooie symboliek.
Haptonomen en haptotherapeuten gebruiken graag het huis als metafoor voor ons lichaam.
Ik ook, ik kan er op blijven associëren en per keer weer voelen hoe ik op dat moment mijn huis bewoon.
Nu bijvoorbeeld: ik zit ziek thuis.
Ik trek me een beetje terug in mezelf, de gordijnen dicht.
Geen behoefte aan contact.
Mijn spieren resoneren mee en verstrakken.
Een oude bekende komt ongevraagd op bezoek: rugpijn.
De alarmbellen gaan een beetje af:
Ik voel me labiel, neem een zinloze sprong vooruit in de tijd en
ben opeens bang voor verlies van dierbaren.
Nu is iedereen er nog, maar ooit…
Ik herken dit van mezelf, en heb ook vertrouwen.
Vertrouwen in de kracht van mijn fundament,
vertrouwen dat de basisvoorzieningen rustig blijven doen wat ze moeten doen (hartslag, ademhaling),
vertrouwen dat mijn blik zich weer naar buiten richt en het licht weer naar binnen mag.
Het schoont ook wel lekker op, zo’n virusje.
Ramen open, schone lakens op het bed…
De shit eruit, de vitaliteit er weer in.
Weer ruimte voor nieuwe ideeën en frisse zin!
Hoe bewoon jij je huis?
Haptotherapie helpt je bewustwording hierover te vergroten.
Door de ervaringsoefeningen en aanraking op de behandelbank voel je wat er in het hier-en-nu in jouw lijf huist.
Check bij de volgende vragen steeds eens in bij jezelf:
- Wat voel je concreet (bv borrelende darmen, koude tenen etc.)
- Welke emotie hoort daar bij (blij, boos, bang, bedroefd, beschaamd)
- Misschien ook een gedachte?
- En hoe ga je daarmee om, wat doe jij dan?
Bewoon je je hele huis, van kelder tot zolder?
Hoe zien al die vertrekken eruit?
Opgeruimd, opgeruimd op het oog en een zootje in de kasten en laatjes, stylish, ouderwets, bohemien, vol dierbare herinneringen, efficiënt, kleurrijk, behaaglijk, gevuld, leeg, liefdevol…etc.?
Hoe voelt jouw huis: veilig? Onveilig? Wisselend?
Heb je een favoriete vluchtroute?
Kies je waar je gaat zitten, of ben je ‘veroordeeld’ tot bv het hoofdkantoor op zolder of de diepe, koude kelder?
Past het (nog) bij jou? Is het groot genoeg, of juist niet? Is het jouw smaak, of wil je wat veranderen?
Wat staat er in de boekenkast, in de koelkast? Waar voed je je mee?
Hou je van een keukentafel vol mensen, of maak je liever alleen een puzzeltje?
Of zou je wel zo’n keukentafel met mensen willen, maar: hoe krijg je ze daar in godsnaam?
Zijn de gordijnen dicht, of sta je al bij het open tuinhek te welkom te zwaaien?
Trouwens, héb je een tuin? En hoe ziet deze eruit?
Hoe is de fundering, de draagkracht? Wie of wat is daar aanwezig?
Wees als een zwaluw:
Maak je eigen reis en heb vertrouwen.
Ga op avontuur, ervaar, verander, beweeg mee op de luchtstromen.
Dat is niet altijd makkelijk en ik weet eigenlijk ook niet of dat de bedoeling is.
De bedoeling lijkt mij weer thuiskomen.
In jouw huis.
Reis -fysiek, emotioneel, mentaal, spiritueel, de combitrip-
& kom veilig thuis.
Fijne vakantie!
Liefs,
Peggy
(De praktijk is heel augustus gesloten, dinsdag 10 september begin ik weer)
