Ken je het woord ecoverdriet? Het is het gevoel van verdriet, angst of hulpeloosheid door milieuschade en klimaatverandering. Soms kan ik er helemaal door overweldigd worden. Dan heb ik even de tijd nodig om te voelen wat er te voelen valt.
Na een tijdje komt mijn positieve kant weer naar boven, daar kan ik altijd op vertrouwen. Ecoverdriet maakt dan plaats voor hoop, veerkracht en de gedachte: ‘Wat kan ik wél ?’ Dat zijn misschien geen wereldreddende acties, maar alle beetjes helpen. Niets doen is geen optie.
Dagelijks voel ik ontzag, liefde en dankbaarheid voor de wonderen van onze planeet. Denken aan en delen van deze gevoelens helpt al. Waar bloei jij van op? Van medelijden of van bemoediging en erkenning van je kracht en schoonheid?
Op 13 mei 2023 deelde Trouw een inspirerend artikel over Jane Goodall. De legendarische biologe reist op haar 89ste nog steeds de wereld rond om ons bewust te maken van de noodzaak om onze planeet te redden. Haar boodschap van hoop en verbondenheid met de natuur raakt en inspireert me.
Goodall benadrukt het belang van onze zintuigen en hoe ze ons kunnen helpen om dieper contact te maken met de natuur. Heb je geen tijd om het hele artikel te lezen? Laat je dan raken door deze zinnen:
“Ik zag een prachtige, kleurrijke vlieg. Ik dacht: ‘wat een mooie vlieg.’ Maar meteen daarna dacht ik: ‘door het nu als vlieg te benoemen, doe ik dit schepsel echt tekort.’ Dus opende ik mijn geest compleet en keek opnieuw naar dat glorieuze, kleine insect en kon toen zien wat het dier werkelijk was: een klein wonder.”
“Als je met je hele wezen kijkt, zie je dat alles met elkaar verbonden is. Dus als het goed gaat met de natuur, gaat het met ons mensen ook goed. Als je dat weet, sluit je niet langer je ogen voor alles wat onze planeet nu bedreigt.”
Artikel wel gelezen? Dan begrijp je dit toegevoegde filmpje van Pigcasso:
