Omgekeerde struisvogel

Er stond een stoel midden in het lokaal. Wij studenten moesten er op onze eigen wijze overheen. Ik was verbijsterd over hoe verschillend en vooral ook hoe behoedzaam de stoel werd beklommen. Wat een moeilijk gedoe; ik wilde eroverheen spríngen! En dat deed ik ook. Terwijl ik door de lucht zweefde voelde ik opeens wat ik altijd deed. De stoel symboliseerde voor mij minder prettige emoties en situaties in mijn leven, en zo ging ik daar blijkbaar mee om; snel óver obstakels heen, in plaats van erdoorheen. Een aanloopje en húp, dat ligt ook alweer achter me. Niet als een struisvogel met mijn kop in het zand, maar springend de hoogte in wel een vergelijkbare tactiek hanterend.

Met vallen en opstaan ben ik steeds meer óp de stoel gaan zitten. Heb me durven verbinden aan gevoelens van verdriet, angst en boosheid.

Ieder mens heeft zijn eigen automatische bewegingspatronen. Ben jij bekend met jouw manieren? Wat doe jij wanneer je verdriet hebt? Mag het er zijn? Sluit je je af en ga je in de alleen-stand, of reik je uit naar omgeving? Hoe reageer je wanneer je boos of bang bent en, hoe voelt dat? Misschien past jouw manier je en ervaar je geen ongemak, of misschien hapert er iets en zou je het anders willen.

Gevoelens beschouwen we vaak als hinderlijk, maar emoties zijn ook onze belangenbehartigers. Ze vertellen iets over hoe het met ons gaat en willen gehoord worden.  Zo lang we daar niet naar luisteren dienen ze zich meestal als een ander lichamelijk signaal toch weer aan. Mijn patroon van de tegenovergestelde struisvogel -het probleem het liefst uit de weg gaan en al is het niet in het zand, dan dwars door de lucht- zat me in de weg.

Ik kreeg er last van en dat uitte zich uiteindelijk in rugpijn.

Het a-há moment met de stoel maakte zo veel helder. Ik pak het vaak als voorbeeld, wanneer ik uitleg dat haptotherapie inzicht kan geven over jouw manier van in het leven staan en je automatische bewegingspatronen.

Ik gebruik hiervoor verschillende ervaringsoefeningen, verbonden aan een thema waar een client mee zit en waardoor je je reactiepatronen beter leert kennen.

Ook het lijfelijk ervaren door middel van de aanraking met handen als grote luisterende oren geeft veel informatie. Op deze manier kan de haptotherapeut opgebouwde spanning en begrenzing voelbaar maken voor de client.

Een gevoelde ervaring vergeet je niet meer. Door met het lichaam te voelen, helpt haptotherapie ons denkende hoofd te begrijpen wat er speelt.